چگونه نصب خط لوله های دریایی :
گذاشتن لوله های دریایی در کف دریا میتواند تعدادی از چالشها را به ویژه اگر آب عمیق است، به همراه داشته باشد. سه روش اصلی وجود دارد که لوله ها در زیر زمین قرار گیرند : J-Lay , S-Lay , Tow-In .
اثرات شناوری، هم در روش های مثبت و هم منفی تاثیر می گذارد. در آب وزن لوله کمتر است، به این دلیل که آن با هوا پر می شود، که در نتیجه فشار کمتری را بر روی نوار نقاله قرار می دهد. اما یک بار برای جای گیریه لوله در بستر دریا به نیروی کمی نیاز است تا لوله در جای خود باقی بماند.
این نیرو میتواند توسط وزن نفت عبوری از خط لوله تامین شود، اما گاز به اندازه کافی وزن ندارد که لوله را از شناور ماندن در کف دریا حفظ کند. در سناریوهای آبهای کمعمق، بتن بر روی لوله ریخته میشود تا آن را در جای خود نگه دارد در حالی که در شرایط آب های عمیق، مقدار عایقبندی و ضخامت مورد نیاز برای دفع فشار هیدرواستاتیک به اندازه کافی برای حفظ خط لوله در بستر دریا کافی است.
نصب لوله به روش Tow-In :
روش نصب Tow-In دقیقا همان چیزی است که به نظر میرسد؛ در اینجا لوله در آب از طریق مدول های شناوری به حالت تعلیق در میآید و یک یا دو قایق کشنده لوله را به جای خود میکشند. به محض رسیدن به مکان، واحدهای شناوری از آب خارج میشوند و یا با آب پر میشوند و لوله در کف دریا ثابت میشود.
چهار شکل اصلی نصب خط لوله وجود دارد. اول، کشیدن خط لوله بر روی سطح آب است. در این روش، کشیدن لوله بر روی آب و مدول های شناوری به حفظ آن در سطح آب کمک میکند.
با استفاده از مدول های شناوری کمتر ، جک عمودی از سرعت رو به جلو قایق کشنده برای نگه داشتن خط لوله در سطح زیر آب استفاده میکند. وقتی حرکت رو به جلو متوقف شد، این خط لوله به کف دریا متصل میشود.
در نهایت، قسمت زیرین لوله را در امتداد بستر دریا میکشد و از هیچ مدول شناوری استفاده نمیکند. تنها در تاسیسات آب کمعمق، کف دریا باید برای این نوع نصب نرم و مسطح باشد.
نصب لوله به روش S-Lay :
هنگامی که عملیات نصب به روش S-Lay بر روی خط لوله انجام میشود، لوله صاف میشود و قایق به جلو حرکت میکند. این لوله به سمت پایین در انتهای آب عبور میکند تا زمانی که به “نقطه اوج” یا مقصد نهایی آن در کف دریا برسد. همانطور که لوله بیشتر در خط جوش داده میشود از قایق خارج شده و لوله شکل یک “S” را در آب شکل میدهد.
دیدگاهتان را بنویسید