لوله دریایی چیست ؟ و چه کاربردهایی دارد؟
لوله های کربن استیل دریایی یادر اصطلاح ادبیات انگلیسی مارینا پلیت به لوله هایی گفته می شود که جهت ساخت استراکچرهای دریایی ( در تماس با آب شور دریا ) بکاربرده می شود. این لوله ها درصنایع ساخت انواع شناور و ادوات دریایی سکوهای نفتی اسکله ها و کلیه سازه هایی که در بستر دریا ساخته می شود کاربرد دارد.
از دیگر کاربردهای لوله های دریایی به دایر نمودن خطوط انتقال نفت و گاز که از داخل بستر دریاها عبور می کند می توان اشاره نمود.
لوله هایی با گرید های مختلف صنایع دریایی برای خطوط انتقال نفت و گاز از داخل آب دریاها بعضا دایر می شود. که این لوله ها تمام با استانداردهای گرید های دریایی تولید می شود.
از دیگر کاربردهای لوله های دریایی همان طور که بالاتر در این مقاله به آن اشاره شد می توان به ساخت بسیاری از سازه های گوناگون اشاره کرد که سازه های دریایی ساخته شده با لوله های دریایی به شرح ذیل می باشد:
- دایر نمودن خطوط انتقال نفت و گاز از داخل بستر دریاها
- دایر نمودن خطوط انتقال آب برای پروژه های آب رسانی که ناگزیر از عبور در بستر دریا هستند.
- ساخت اسکله های تفریحی تجاری و اسکله های بارگیری نفتی با لوله های شمع کوبی شده با آلیاژهای دریایی
- ساخت مدارهای پای پینگ سیستم های خنک کننده شناورها کشتی ها بارج ها و یدک کش ها
- ساخت سکوهای نفتی و سایت های استخراج و انتقال نفت که در داخل بستر دریا دایر می گردد.
- ساخت کلیه استرا کچرها و سازه های ساحلی که در جریان جزر و مد همواره تحت تاثیر تماس با آب شور دریا قرار می گیرند.
موارد مطرح شده در بالا در دایره مصارف لوله های گرید های دریایی برای ساخت استراکچرها و سازه های مرتبط بود با این صنایع می باشد که همواره مورد توجه کارفرمایان پیمانکاران و خریداران صنعتی که از لوله های فولادی کربن استیل برای سازه های دریایی خود استفاده می کنند قرار می گیرد.
از دیگر ویژگی های لوله های دریایی می توان به مقاومت این دسته از لوله ها در تماس با کلراید آب شور دریا و تجزیه شدن تدریجی این لوله ها در فرایند استفاده و کار در این دسته از سازه ها اشاره نمود.
آلیاژهای به کار رفته در لوله های دریایی:
لوله های گرید های دریایی معمولا مطابق با استانداردهای گوناگونی برای صنایع مورد نظر به کار گرفته می شود که آلیاژها و استانداردهای لوله هایی که در صنایع دریایی استفاده می شود.
دارای ویژگی های خاص خود می باشد از ویژگی های منحصر به فرد لوله های دریایی که در شرایط تماس با آب شور دریاها به کار می رود می توان به آلیاژهای ذیل اشاره نمود:
- آلیاژ 131GRA مخصوص ساخت ادوات دریایی
- آلیاژ A36 مطابق با استاندارد DIN آلمان مناسب برای ساخت ادوات دریایی
- آلیاژهای گرید های سری X مطابق با API آمریکا
- آلیاژ API X52 مطابق با ASTM امریکا برای دایر نمودن خطوط انتقال نفت و گاز
- آلیاژ API X60 مطابق با استاندارد ASTM مناسب جهت دایر کردن خطوط انتقال گاز
- آلیاژ API X70 مطابق با استاندارد ASTM آمریکا مناسب جهت دایر نمودن خطوط انتقال نفت و گاز
- آلیاژهای دیگر نیز همچون آلیاژهای 1/570 DIN برای لوله هایی که در بستر دریا می بایست برای پروژه های شمع کوبی مورد استفاده قرار گیرند به کار می رود
- آلیاژGRB API 5L برای استفاده در لوله کشی سیالات استراکچرهای شناورها
- آلیاژ A179 مطابق با ASTM آمریکا برای ساختن سکوهای نفتی و دیگر ادوات در تماس با آب شور دریا
آلیاژهایی که در بالا به آن اشاره شد در دسته فولادهایی قرار می گیرد که برای ساخت انواع سازه های دریایی و لوله های دریایی به کار می رود.
این لوله ها دارای ویژگی های منحصر به فرد و ایده آلی است که همواره در صنایع دریایی می تواند مورد استفاده قرار گیرد و صنعتگران و کارفرمایان و خریداران این دسته از لوله ها فعالین ساخت سازه های دریایی می باشند.
چگونه نصب خط لوله های دریایی :
لوله های دریایی گذاشتن لوله های دریایی در کف دریا میتواند تعدادی از چالشها را به ویژه اگر آب عمیق است، به همراه داشته باشد. سه روش اصلی وجود دارد که لوله ها در زیر زمین قرار گیرند : J-Lay , S-Lay , Tow-In .
اثرات شناوری، هم در روش های مثبت و هم منفی تاثیر می گذارد . در آب وزن لوله کمتر است، به این دلیل که آن با هوا پر می شود، که در نتیجه فشار کمتری را بر روی نوار نقاله قرار می دهد. اما یک بار برای جای گیریه لوله در بستر دریا به نیروی کمی نیاز است تا لوله در جای خود باقی بماند .
این نیرو میتواند توسط وزن نفت عبوری از خط لوله تامین شود، اما گاز به اندازه کافی وزن ندارد که لوله را از شناور ماندن در کف دریا حفظ کند .
در سناریوهای آبهای کمعمق، بتن بر روی لوله ریخته میشود تا آن را در جای خود نگه دارد در حالی که در شرایط آب های عمیق، مقدار عایقبندی و ضخامت مورد نیاز برای دفع فشار هیدرواستاتیک به اندازه کافی برای حفظ خط لوله در بستر دریا کافی است .
نصب لوله به روش Tow-In :
روش نصب Tow-In دقیقا همان چیزی است که به نظر میرسد؛ در اینجا لوله در آب از طریق مدول های شناوری به حالت تعلیق در میآید و یک یا دو قایق کشنده لوله را به جای خود میکشند .
به محض رسیدن به مکان، واحدهای شناوری از آب خارج میشوند و یا با آب پر میشوند و لوله در کف دریا ثابت میشود .
چهار شکل اصلی نصب خط لوله وجود دارد. اول، کشیدن خط لوله بر روی سطح آب است. در این روش، کشیدن لوله بر روی آب و مدول های شناوری به حفظ آن در سطح آب کمک میکند .
با استفاده از مدول های شناوری کمتر ، جک عمودی از سرعت رو به جلو قایق کشنده برای نگه داشتن خط لوله در سطح زیر آب استفاده میکند. وقتی حرکت رو به جلو متوقف شد، این خط لوله به کف دریا متصل میشود .
در نهایت، قسمت زیرین لوله را در امتداد بستر دریا میکشد و از هیچ مدول شناوری استفاده نمیکند. تنها در تاسیسات آب کمعمق، کف دریا باید برای این نوع نصب نرم و مسطح باشد .
نصب لوله به روش S-Lay :
هنگامی که عملیات نصب به روش S-Lay بر روی خط لوله انجام میشود، لوله صاف میشود و قایق به جلو حرکت
میکند .
این لوله به سمت پایین در انتهای آب عبور میکند تا زمانی که به “نقطه اوج” یا مقصد نهایی آن در کف دریا برسد. همانطور که لوله بیشتر در خط جوش داده میشود از قایق خارج شده و لوله شکل یک “S” را در آب شکل
میدهد .
دیدگاهتان را بنویسید