مشخصات فولاد های آلیاژی

ساخت آلیاژ ها قدمت طولانی دارد و سابقه آن به زمان کشف فلز می­رسد. نخستین آلیاژ­هایی که ساخته شده­اند از جنس فلزاتی بودند که بیشتر در دسترس مردم وجود داشت مانند: قلع، سرب، روی و …

نام فولادهای آلیاژی برای تمام فولاد ها استفاده نمی­شود اما در واقع همه فولاد ها از نوع آلیاژی هستند. در فولاد­های آلیاژی ترکیبات دیگری مانند: آهن و کربن به فولاد افزوده می­شود این ترکیبات مقدار اندکی در حدود 5% می­باشد. آلیاژ کردن فولاد باعث بهبود خواص موجود در فولاد می­شود و مزایایی از جمله افزایش مقاومت در برابر ماشین کاری و خوردگی را در پی دارد.

تفاوت آلیاژ بالا و آلیاژ پایین :

به فولادی که میزان ترکیبات به کار رفته در آن مانند آهن یا کربن بیش از 8 درصد باشد در اصطلاح آلیاژ بالا یا آلیاژ زیاد می­گویند.

این نوع از آلیاژ ها به دلیل اینکه درصد کمی از عناصر اضافی را در حجم خود جای می­دهند کمتر مورد استفاده قرار می­گیرند. یکی از محبوب ترین و پر کاربرد ترین آلیاژ موجود در بازار فولاد ضد زنگ نام دارد که تنها 10.5%  کروم دارد.این فولاد مقاومت خوبی در برابر خوردگی و زنگ زدگی دارد که دلیل آن مقدار اکسید کرومی است که در آن بکار رفته.

تعدادی از عناصر آلیاژی معمولی:

منگنز: این عنصر آلیاژی که کمی شکننده است از ترکیب مقدار اندکی فسفر و گوگرد حاصل می­شود.

کروم: استفاده کردن از عنصر کروم در مقادیر بیش از 4% الی 18% مقاومت فولاد در برابر خوردگی را تا حد زیادی افزایش می­دهد. همچنین بهره بردن از این عنصر درمقادیر کم مانند: 2 الی 5 درصد منجر به سخت و سفت شدن آلیاژ می شود البته این سخت شدن انعطاف پذیری فولاد را از بین نمی­برد.

وانادیوم:وانادیوم عنصری است که استفاده از آن حتی در مقادیر کم باعث می­شود تا فولاد در قابل حرارت مقام شود همچنین ساختار کلی فولاد نیز بهبود می­یابد.

نیکل: عنصر نیکل عنصر است استفاده از آن در مقادیر کم مانند 5 % باعث می شود تا قدرت فولاد را زیاد شود. بکار گیری عنصر نیکل در مقادیر بیش از 12% باعث می شود تا فولاد ضد اکسید شود و در برابر خوردگی مقاومت بی نظیری پیدا کند.

تنگستن:استفاده از این عنصر در فولاد باعث می­شود تا نقطه ذوب فولاد افزایش یابد و فولاد در برابر حرارت مقاوم شود. علاوه بر آن مقاومت ساختاری فولاد نیز بهتر می­شود.

انواع فولاد :

فولاد ها به دو دسته کلی تقسیم می­شوند: فولاد­های ساده کربی و فولاد­های آلیاژی.

فولاد ساده کربنی :

در این نوع از فولاد تنها کربن و عناصر­های رایج دیگری که در فولاد استفاده می­شوند مانند: گوگرد، منگنز، فسفر و سیلیسیم وجود دارد و معمولا عنصر دیگری در ترکیبات فولاد ساده کربنی بجز موارد فوق به کار برده نمی­شود.

 فولاد های آلیاژی :

اضافه کردن انواع خاصی از عناصر به فولاد باعث می­شود تا فولاد خواص بسیار خوبی پیدا کند به طور مثال: ورق استیل یا ضد زنگ که در برابر خوردگی ها مقاومت زیادی دارد از اضافه کردن عنصر کروم به آهن بدست می ­آید.