فولاد میکروآلیاژ با مقاومت بالا (فولاد HSLA) یک نوع از فولاد آلیاژی است که خواص مکانیکی بهتر و مقاومت بیشتری نسبت به فولاد کربن در برابر خوردگی دارد. فولاد HSLA از دیگر فولادها متفاوت است، زیرا آنها به یک ترکیب شیمیایی خاص می رسند، و به خواص مکانیکی خاصی نمی رسند. این فولاد ها دارای محتوای کربنی بین %۰٫۰۵ تا %۰٫۲۵ برای حفظ قابلیت شکل پذیری و قابلیت جوش هستند.
دیگر عناصر آلیاژی شامل منگنز تا ۲٫۰٪ و مقادیر کم مس، نیکل، نایوبیوم، نیتروژن، وانادیوم، کروم، مولیبدن، تیتانیوم، کلسیم، عناصر خاکی کمیاب یا زیرکونیم است. مس، تیتانیوم، وانادیوم و نایوبیوم در جهت تقویت استحکام افزوده می شوند.. این کار باعث کاهش اثر سختی یک قطعه می شود، اما با افزایش اندازه عناصر ، قدرت مواد افزایش می یابد.
به علت استحکام و سختی بالاتر، فولادهای HSLA معمولا به میزان ۲۵ تا ۳۰ درصد قدرت بیشتری نسبت به فولادهای کربن دارند.
همچنین مس، سیلیکون، نیکل، کروم و فسفر برای افزایش مقاومت خوردگی اضافه می شوند. زیرکونیم، کلسیم و عناصر خاکی کمیاب برای کنترل شکل سولفید افزوده می شوند که قابلیت شکل گیری را افزایش دهند. درفولاد HSLA شکل پذیری و مقاومت در برابر ضربه مزیت قابل توجهی به حساب می آید.
فولاد HSLA در اتومبیل ها، کامیون ها، جرثقیل ها، پل ها، غلتک ها و دیگر سازه هایی که برای مقابله با مقدار زیادی از استرس و فشار کارایی دارند، استفاده می شوند. مقاطع و سازه های HSLA فولادی معمولا ۲۰ تا ۳۰ درصد سبک تر از فولاد کربنی با همان قدرت هستند.
فولاد HSLA به دلیل کمبود پرلیت (لایه های خوب فریت (تقریبا خالص آهن) و سیمانی در پرلیت) در برابر زنگ زدگی نسبت به اکثر فولادهای کربنی مقاومت کمتری دارد. فولاد HSLA معمولا تراکم حدود ۷۸۰۰ کیلوگرم بر مترمکعب دارد.
صفحه های زرهی نظامی عمدتا از فولادهای آلیاژی ساخته می شوند، اگر چه برخی از زره های غیر نظامی علیه اسلحه های کوچک اکنون از فولادهای HSLA با خنک کننده بسیار کم ساخته می شوند.
